TAKIM JUBILAR

            Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve tëShqipërisë, Shoqata Mbarëkombëtare e Shkrimtarëve për Fëmijë e të Rinj në bashkëpunim me Komunitetin fteriot të Tiranës, organizuan më 13 qershor 2003 Takim Jubilar kushtuar 70-vjetorit të lindjes të mësuesit, shkrimtarit dhe gazetarit

Bardhyl Xhama.

            Në këtë takim morën pjesë Ministri i Arsimit dhe Shkencës Luan Memushi, Shkrimtari i madh, Nderi i Kombit, Dritëro Agolli, Kryetari i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe të Artistëve të Shqipërisë Limoz Dizdari, Akademiku Bedri Dede, deputeti Sabit Brokaj, Presidenti i Shtepisë Botuese Toena Fatmir Toçi e personalitete të tjera. Morën pjesë gjithashtu shumë shokë, ish nxënës, miq e dashamirës të Bardhylit dhe një numër i konsiderueshëm fteriotë me banim në Tiranë.

            Fjalën e hapjes e mbajti Z. Limoz Dizadari. Me vonë folën Jakup Mato për kontributin e Bardhylit si mësues, shkrimtari Skënder Hasko për kontributin si shkrimtar për fëmijë, Guro Zeneli për kontributin si gazetar dhe në emër të komunitetit fteriot të Tiranës përshndeti Dilaver Shkurti. Pastaj folën Dritëro Agolli, Fatmir Toçi, Luan Memushi, ish nxënësi i Bardhylit Josif Papagjoni. Në emër të Shoqatës Mbarëkombëtare të Shoqatës për Fëmijë e të Rinj, komunikoi dhënien e Çmimit të Karrierës e cila ju dorëzua nga akademiku Bedri Dedja.

            Takimi kaloi në një atmosferë të gëzuar.

Nga fjala e Limos Dizdarit

Kemi ardhur në tempullin e shkrimtarëve dhe artistëve. Ështe festë disi e veçantë: këtu është Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve, Shoqata Mbarëkombetare e Shkrimtarëve për Fëmijë e të Rinj, por dhe Kominiteti Fteriot, para të cilit më duket se nuk dalim dot. E nderojmë dhe e respektojmë. Mirëse keni ardhur!

Më vjen shumë mirë që mblidhemi sot në këtë gëzim për të nderuar mikun tonë Bardhyl Xhama. Ka shumë arsye që vijmë këtu. Ne të gjithë nga fëmijëria jonë, që e kujtojmë me mall, se kemi gëzime, kemi brenga, kemi shumë dashuri, që ca i realizua, ca besojmë ti realizojmë e ca do të mbeten pa realizuar.

Gjënë më të bukur e bëjnë këta shkrimtarët për fëmijë. Nuk janë shumë të mëdhenj, që të trondisin dheun kur kalojnë, si ca shkrimtarë të rëndë, por janë përherë prezentdhe hyjnë në zemrën tonë, në gjakun tonë, ashtu të përzemërt dhe secili mbart me vete kujtimet e fëmijërisë.

Në fëmijërinë tonë, në fëmijërinë e Bardhylit, ka shumë ngjarje e mbresaAto i lamë diku larg për të shijuar tani fëmijërinë e fëmijëve tanë dhe të nipërve e te mbesave.

Ne jemi shumë të gëzuar që thesi me libra, baullja, valixhja ose rafti, apo biblioteka, janë të mbushura dhe me librat e Bardhyl Xhamës, që ështe një kontribut në kulturën tonë kombëtare.

Në emër të shkrimtarëve, por dhe të kompozitorëve, se Bardhyli ka shkruar dhe vargje e këngë, i uroj shëndet, lumturi familjare, një jetë të gëzuar. I urojmë krijimtari të vazhdueshme, sepse ai smund të tjetojë pa letërsi, si dhe pa ju, që jeni të gjithë miqtë e të dashurit e tij.

Mirëseardhët!

Fjala e Dritëro Agollit:

Unë kam kënaqësi të madhe sot që të përshëndes e ti shtrëngoj dorën shokut tim të rinisë së hershme të shkllës së mesme të Gjirokastrës. Bardhyli që në atë kohë ka qenë një nga njerëzit që binte në sy , jo vetëm si njeri i mendçëm e tepër i edukuar, si një nxënës me të gjitha kërkesat për të dalë i shkëlqyer, po ai ishte dhe njeri artist, jo vetëm në punën e tij, po dhe në pamje dhe në të gjitha. Ka qenë e mbetet tepër simpatik. Atëhere, do të thosha unë, që të gjitha vajzat e gjimnazit, morepo të gjithë qytetit, e kishin mendjen te Bardhyli. Përveç kësaj, Bardhyli ishte artist i vërtetë dhe në drejtimin tjetër, sepse në të vetmin teatër qe ishte atëhere, teatri i shkollës së mesme, sepse nuk kishte në qytet, ky merrte pjesë në grupin teatral dhe më kujtohet që lozja edhe unë. Nuk isha i shquar, po lozja në rolet gjysmëkomikë. Më kujtohet që kemi lojtur komedine e Çajupit "Pas vdekjes" dhe të tjera. Ky dhe Gaqo Veshi etj. shquheshin.

Që atëhere botonte, bënte pjesë në rrethin letrar tonin. Më vonë ai u bë një arsimtar i shkëlqyer, i dalluar, më vonë drejtor. Dhe kështu eci puna e tij paralel në tri fusha: në fushën e pedagogjisë, në fushën e publicistikës pedagogjike dhe në fushën e krijimtarisë së letërsisë për fëmijë.Dhe të tria këto fusha i ka me vlera të larta. Sepse mund të jesh tepër i dalluar në një fushë, po në tjetrën nuk je. Kurse Bardhyli në të tria ka qenë i shkëlqyer. Është shquar jo vetëm si njeri që jepte mësim bukur, por dhe si organizator i arsimit, me mendime të drejta pedagogjike dhe të mendçme. Kurse në publicistikë nuk ështe dalluar vetëm në fushën pedagogjike e arsimore, po dhe në anën sociale të jetës, të kulturës e të të gjithave.

Por do them që Bardhyli ka dhënë një kontribut të shquar në lëmin e letërsisë për fëmijë, që nga libri i parë "Përrallat e detit" e deri te "Djali me tre brirë" i vitit 2002. Me këto ka luajtur një rol të rëndësishëm në ndezjen e fantazisë së fëmijëve për animizimin e sendeve, që ti bëjë sendet e kafshet të flasin si njerëz, të nxjerrë në dukje aksioinin, që u pëlqen tepër fëmijëve. "Përrallat e detit" kanë lindur, siç e tha Skënderi, edhe nga eksperienca e tij, ka qenë zhytës i shkëlqyer e notar shumë i mirë dhe jo vetëm se ka lindur e është rritur në bregdet, por është vetë person i tillë. Se ka njerëz që lindin në bregdet, po mbyten në një legen me ujë.

Për këtë gjë arriti dhe 70 vjet, po ma merr mendja se është një kockë e fortë, që do të arrijë mbi 85, them se afër 101, veçanërisht në këtë shekull, që do të na arrijë mosha mesatare 145 vjet.

Urime Bardhylit, po dhe komunitetit fteriot!

Fjala e Ministrit të Arsimit e të Shkencës, Zotit Luan Memushi

Përshëndetje të gjithëve!

Unë jam këtu në funksion të detyrës për të nderuar një nga figurat e shquara të arsimit shqiptar, zotin Bardhyl Xhama.

Unë jam këtu për të treguar kontributin në fushën e arsimit të familjes Xhama, sepse ajo është familje që është përfaqësuar në fushën e arsimit jo vetëm nga zoti Bardhyl, por dhe nga pjesëtarë të tjerë të familjes.

Unë jam këtu për të vlerësuar vetë Bardhylin si mësues, si drejtues shkolle, si drejtues në seksionet e arsimit, në kabinetet pedagogjike, në strukturat botuese deri në Shtëpinë Botuese të Librit Shkollor, në Institutin e Stdudimeve Pedagogjike dhe si punonjës i shquar i Ministrisë së Arsimit të atyre viteve në fushën e gazetarisë pedagogjike.

Unë jam këtu si një bashkëudhëtar në fushën e arsimit për të treguar se një nga vlerësimet e larta që i është bërë Bardhylit në punën e tij për kontributet në arsim,(Titulli "Mësues i Merituar" shënimi ynë) i është dhënë atij në një vend simbolik, siç është Mirdita, në përvjetorin e njëqindtë të shkollës së parë shqipe.

Jam këtu për të vlerësuar jo vetëm Bardhylin, por gjithë kontributin e fteriotëve, që, me thënë të drejtën, në aspektin intelektual gjithë krahina e Labërisë i vlerëson dhe i respekton. Jam këtu si bir i Labërisë dhe jam këtu dhe me funksion për të vlerësuar përmes Bardhylit gjithë kontributet e gjithë arsimtarëve, veçanërisht ata që janë të spikatur si Bardhyli.

Urime e jetë të gjatë!

Nga fjala e z. Fatmir Toçi

Përfitoj nga rasti dhe unë që ti bëj një urim publik Bardhylit me rastin e 70-vjetorit. Arsyet e mia për këtë përshëndetje janë dy: e para se te ne janë botuar disa nga librat e fundit të Bardhyl Xhamës, do të thoja, disa nga librat më të suksesshëm dhe më të shitur, madje që kanë patur fatin të ribotohen disa herë, gjë që ndodh rrallë me autorët shqiptarë në këtë periudhë.

Së dyti, në luginën tonë jemi afër, jemë shumë komshi. Bile shtëpitë e fisit tim janë midis Kuçit e Fterrës dhe unë nuk di nganjëherë jam nga Kuçi apo nga Fterra. Kur bëhet fjalë për arsim e dituri, them se i kam miqtë fteriotë.

Shkenca thotë se nuk janë ndonjë gjë e madhe 70 vjet në jetën e një njeriu. Dhe këtë e shohim edhe te Bardhyl Xhama, fare mirë në konstrukt, por mbi të gjitha shumë i suksesshëm dhe një nga njerëzit më miqësorë që kam njohur në marrëdhëniet e punës në fushën e botimeve.Këtë e tregon shumë mirë edhe pjesëmarrja kaq e nderuar dhe kaq e zgjedhur në këtë sallë.

Së fundi, dua të bëj një kompliment për unitetin e fteriotëve, të cilët, për gjithë krahinën tonë në përgjithësi, japin një shembull tejet me vlerë, kur bëhet fjalë për frymën e bashkëpunimit, për frymën e miqësisë, për frymën e bashkimitKjo duket dhe në këtë organizim për të festuar 70-vjetorin e mikut tonë Bardhyl Xhama, gjë që lidhet edhe me një faktor të rëndësishëm, traditën shekullore arsimdashëse të fshatit, që ka nxjerrë shumë mësues e hoxhallarë.

Gazetari që ruhet në memorien e Mësuesisë

Shkrimet e para i  ka nisur që  në rrethin letrar  të Gjimnazit " Asim  Zeneli" në Gjirokastër. Ka botuar në organe qëndrore, që kur ka qënë në shkollën 7- vjeçare. Profesionin e gazetarit e  ka  nisur në fillim të viteve '60-të. dhe  e ka ushtruar për 14 vjet, si redaktor e si sekretar kolegjiumi në gazetën "Mësuesi", ku ka luajtur rolin e gazetarit profesionist dhe njeriut të mirë, ashtu siç e ka luajtur këtë rol dhe si zv/drejtor në Shtëpinë Botuese të Librit Shkollor dhe si Shef i Sektorit te Gjuhës e Letërsisë në Institutin e Studimeve Pedagogjike për 10 vjet të tjerë.

Që kur ishte korrespondent i gazetës "Mësuesi" në Sarandë, Kryeredaktori me emer, Sofokli Afezolli, në rëvistën "Tribuna e Gazetarit", shkruante: "Në shkrimet e  Bardhyl Xhamës, nuk ka nevojë të vësh dorë". Bardhyli ka shkruar, duke shkuar me penën e tij, në të gjitha qytetet dhe rrethet e Shqipërisë, madje deri në fshatrat më të thella të vendit tonë e deri dhe në Kosovë në vitin 1972 dhe në Turqi në vitin 1980-të. Kjo veprimtari është vlerësuar me dy urdhëra "Naim Frashëri": "Për shkrime me cilësi në lëmin e gazetarisë pedagogjike".

Bardhyli ynë, ka qënë gazetar që ka studjuar, gazetar që ka diskutuar dhe gazetar që ka shkruar duke saktësuar mendimet e idetë e tij, si gazetar e si studjues pedagogjik. Si gazetar, ka shkruar me shpirt të pasur e me mëndje të kthjellët, duke çmuar dhe dashuruar penën, të cilën ia përkushtoi arsimit e kulturës, duke respektuar e përjetuar, dhe problemin, dhe mësuesit e nxënësit, vëndlindjen - Fterrë, vëndrritjen - Sarandë dhe vëndbanimin -Tiranë.

Bardhyli, si penë me arsye, ka patur ndjeshshmëri e dinjitet profesional, ka patur sy-kritik e aftësi seleksionuese e përgjithësuese, ka ditur të përdorë semantikën e fjalës së shkruar. Gjithashtu, ka ditur: dhe të shkruaj, dhe të redaktojë, duke kryer një veprimtari të çmuar krijuese, duke kapur e trajtuar probleme të rëndësishme për arsimin e për kulturën,
për sportin e për probleme sociale, duke përcjellë me mjeshtëri tek lexuesi, mesazhin e  punës  pedagogjike e arsimore.

Bardhyli  ka shkruar në të  gjitha gjinitë e gazetarisë, sepse ka ditur të bëjë lajmin e artikullin, reportazhin e portretin, skicën e tregimin, dhe deri humorin, duke përfituar njëherazi dhe një përvojë krijuese, që më vonë iu bë bazë për të shkruar dhe libra për fëmijë.
Artikujt e Bardhylit kanë qënë nga më të lexueshmit në faqet e gazetës "Mesuesi",apo në revistën pedagogjike, sepse dhe stili i të shkruarit të tij mbetet i pastër e joshës, si kur lavdëronte, dhe kur fshikullonte. Ka ngelë kuptimplote, në ato vite, replika:  - Bardhyl Xhama gazetar, ca kanë frikë, ca kanë llahtar,.me përgjigjen: - Kanë të drejtë çështë e vërteta, një
gabim të merr gazeta.

Pra, me veprimtarinë që ka kryer në gazetari, duke botuar mbi 500 artikuj  e 10 studime pedagogjike, kryesisht, në faqet e gazetës "Mësuesi" dhe në Revistën e studimeve pedagogjike, ka ngelur e do të mbetet në memorjen e gazetarisë arsimore e pedagogjike
të mësuesisë shqiptare, si një gazetar cilësor, që ka dhënë një kontribut të vyer në lëmin e gazetarisë për arsimin e  kulturën.

Duke përfunduar, dëshiroj t'i uroj Bardhylit tone, jetë sa më gjatë e krijimtari të freskët dhe për gazetën e përdymuajshme "Fterra Jonë", në emër të së cilës, dua t'i dhuroj një tufë më tri lule: si mësues, si gazetar dhe si shkrimtar.                         

                            Guro   ZENELI

Tiranë, 13 qershor 2003